Tegoroczny XIX już Dzień Papieski był w naszej szkole wielkim dziękczynieniem za życie i naukę, którą głosił Jan Paweł II. Obchodziliśmy ten dzień pod hasłem ”Wstańcie, chodźmy!” zaczerpniętym z książki naszego wielkiego Polaka, wspominając także jego pierwszą pielgrzymkę do Ojczyzny.
Relacje między Ojcem Świętym a młodymi były znaczące, zawsze przepełnione głęboką ufnością, radością oraz wzajemnym zrozumieniem. Swoją postawą i nauką pełną dobroci, przekraczał bariery wieku. Nie liczyły się nigdy lata ani Jego, ani młodych. Wszystkich gromadził wokół siebie i wzywał do wspólnej modlitwy.
Świętowanie tego dnia rozpoczęliśmy już w klasach, uczestnicząc w zajęciach z wychowawcami, które zostały poświęcone sylwetce naszego patrona.
Potem udaliśmy się do sali gimnastycznej, by obejrzeć przedstawienie słowno – muzyczne oparte na twórczości Karola Wojtyły. Niezapomniane wrażenie wywarły na nas recytacje poezji oraz występ chóru szkolnego Kantylena. Całości dopełniła wspaniała oprawa muzyczna przygotowana przez akordeonistkę z klasy 8a – Alicję Cybullę. Przygotowana scenografia wspaniale oddawała nastrój tej podniosłej chwili. Najbardziej wzruszającym momentem apelu było wspólne odśpiewanie pieśni „Barka”, którą nasz Ojciec Święty szczególnie ukochał.
Dzięki tej uroczystości mogliśmy na nowo spojrzeć na życie Karola Wojtyły. Przypomnieć sobie jak wiele papież ma nam, młodym do przekazania. Dobitniej zrozumieć słowa, które do nas kierował: ”Człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć, ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie”
Podczas tego spotkania uświadomiliśmy sobie, że choć Jana Pawła II nie ma już z nami jego słowa trwają w nas i pozwalają stawać się lepszymi ludźmi.
Lidia Stahlke
